Την Τρίτη 3 Ιουνίου και ώρα 15:00, θα ψαλλεί η εξόδιος ακολουθία στον Ιερό Ναό Αγίων Θεοδώρων Α΄ Νεκροταφείου Αθηνών και θα ακολουθήσει η ταφή στο ίδιο νεκροταφείο.

vasilikopoulos

 

.........................................................

ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΑΞΙΑ

Να πούμε δυο λόγια για το Λεωνίδα Βασιλικόπουλο, όχι γιατί έφυγε από κοντά μας σήμερα το πρωί, αλλά γιατί έστω και ένας να επηρεαστεί και επιδιώξει να μάθει λεπτομέρειες για τη ζωή του, όφελος θα ‘ ναι και  για τον τόπο μας. 

Είπαμε ήδη, πως σαν κι αυτόν δεν ΄΄φεύγουν΄΄,  αφού έχουν σφραγίσει τη δημόσια ζωή της πολύπαθης χώρας μας  με έργα και λόγια σωστά, καθαρά, τίμια, ηθικά και γενναία.

Τέτοιοι αν κυβερνούσαν δε θα ‘χαμε ποτέ φτάσει στο χάλι το σημερινό. Τέτοιων αν προβαλλόταν  το έργο και η ζωή τους,  θα παραδειγμάτιζαν  τους άλλους  και οι νέοι μας θα μάθαιναν απ’ αυτούς. Σίγουρα θα επηρεάζονταν τα παιδιά και τα εγγόνια μας, που έχουν δικαιωματικά αγνή και καθαρή την ψυχή τους.

Θα ‘χαμε περισσότερες ελπίδες έτσι. Θα ‘ξεραν πως δεν πρέπει να υποκύπτουν στην ανηθικότητα, στην παραβίαση των δικαιωμάτων τους, θα μάθαιναν ν’ αντιστέκονται στη βία,  τον εκφοβισμό, ποτέ δε θα σκέφτονταν να ισοφαρίσουν ή ανταλλάξουν την προσφορά τους στο κοινό καλό, ποτέ δε θα αυτοπροβάλλονταν.

Ο Βασιλικόπουλος δίδαξε από τα χρόνια τα πέτρινα ακόμα,  πως ο άνθρωπος έχει και πρέπει να ‘χει λόγο καθαρό, αμετάκλητο, ανεπηρέαστο από απειλές, ειδικά σαν δεσμεύεται έναντι τρίτων. Αρνήθηκε με οργή και παραιτήθηκε από το Πολεμικό Ναυτικό όπου υπηρετούσε σαν τον πίεσαν να μην επιμένει να συνδέσει τη ζωή του με την συντρόφισσά του, επειδή η τελευταία ανήκε σε οικογένεια μη «εθνικόφρονα».

Βοήθησε επί δικτατορίας τον διωκόμενο και στην παρανομία κρυπτόμενο  πατέρα της  συζύγου του, συνελήφθη για αντιστασιακή δραστηριότητα κατ’ επανάληψη, φυλακίσθηκε, καταδικάσθηκε, εξορίσθηκε, βασανίσθηκε. Εφτά ολόκληρα χρόνια δεν άφησε να περάσει ούτε μία ημέρα χωρίς να αντιστέκεται.

Ο Βασιλικόπουλος κοσμεί τις Ένοπλες Δυνάμεις γιατί  σ’ αυτές υπηρέτησε. Το Πολεμικό Ναυτικό είναι  υπερήφανο γιατί αυτό αγάπησε, σ’ αυτό αφιέρωσε τα καλύτερα χρόνια του, αυτό κυβέρνησε επάξια σαν ήρθε η ώρα.

Τυχερός όποιος τον γνώρισε, ακόμα πιο τυχερός όποιος τον έζησε από κοντά, τιμή σ’ όσους υπήρξαν φίλοι του.

Α. Κακαράς, συγγραφέας, αρχιπλοίαρχος ε.α.

 

....................................................

 

Έφυγε λοιπόν κι ο Λεωνίδας Βασιλικόπουλος…

Ο πατριώτης ναύαρχος, ο γενναίος αξιωματικός, που αντιστάθηκε στη χούντα και το πλήρωσε, ο μάχιμος στρατιώτης της πατρίδας, ο οποίος διαδραμάτισε κεντρικό, καθοριστικό ρόλο στη μεγάλη ελληνοτουρκική κρίση του 1987, απ’ τη θέση του Αρχηγού ΓΕΝ, ο ακέραιος άνθρωπος, ο φίλος…

Είχε αρχές, εκτός απ’ τη γενναιότητά του και τις αδιαμφισβήτητες στρατιωτικές αρετές του.

Κι αυτές τις αρχές τις υπηρέτησε με συνέπεια, διαχρονικά. Δίχως εκπτώσεις, με άγνωστη γι’ αυτόν τη λέξη «συμβιβασμός».

Όταν, τον Αύγουστο του 1995, αρχηγός της ΕΥΠ τότε, ενημέρωσε τον Αντρέα Παπανδρέου με άκρως απόρρητα έγγραφα για την ύπαρξη τεράστιων κοιτασμάτων πετρελαίων στο Αιγαίο, συμφώνησε μαζί του ότι «δυστυχώς θα πάμε σε θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, αποκλείεται οι Τούρκοι να το αφήσουν έτσι»…

Αντελήφθησαν και οι δύο, ότι επειδή αποκλείεται τις πληροφορίες που είχε η ελληνική ΕΥΠ, προερχόμενες από αξιόπιστες πηγές κι έγγραφα να μην τις γνώριζαν οι Τούρκοι, θα μεθόδευαν επεισόδιο ώστε να δημιουργηθούν στο Αιγαίο «γκρίζες ζώνες» ακριβώς στην επίμαχη περιοχή!

Τις εκτιμήσεις του αυτές ο Αντρέας τις είπε και δημόσια, στη συνέντευξή του στα εγκαίνια της ΔΕΘ λίγες μέρες μετά.

Και επιβεβαιώθηκαν, με την κρίση των Ιμίων, ελάχιστους μήνες αργότερα…

Κι όταν ο πατριώτης ναύαρχος ως αρχηγός της ΕΥΠ ζήτησε εκείνη τη μοιραία νύχτα της 30ης προς 31η Ιανουαρίου του 1996 να ενημερώσει τον τότε πρωθυπουργό

Κ. Σημίτη, στη δραματική σύσκεψη που γίνονταν στο γραφείο του στη Βουλή (αντί για την αίθουσα επιχειρήσεων του ΥΠΕΘΑ…) με απόρρητα, κρισιμότατα για τον χειρισμό της κρίσης ντοκουμέντα, συνάντησε την απαξιωτική στάση του!

Τον είχε και περίμενε με κρίσιμους φακέλους έξω απ’ την αίθουσα της σύσκεψης.

Όταν ο Λεων. Βασιλικόπουλος διαμαρτυρήθηκε, η γραμματέας του πρωθυπουργού (καθ’ υπόδειξή του) τον παρέπεμψε στον… Τ. Μαντέλη!

Μα ποτέ ο πατριώτης ναύαρχος, ο πατριώτης στρατιώτης, δε μίλησε γι’ αυτό.

Παρόλη την πίκρα του, που γίνηκε μεγαλύτερη αφού λίγες μέρες μόλις αργότερα ο Σημίτης τον απομάκρυνε απ’ τη θέση του επικεφαλής της ΕΥΠ (προφανώς δεν χωρούσαν πατριώτες σε τέτοιες ευαίσθητες θέσεις…) αρνήθηκε να μιλήσει δημόσια, διότι όπως έλεγε και στο γιό του τον Κρίτωνα, αλλά και σε φίλους του (μεταξύ αυτών και σε μένα) «δεν θέλω βλάψω την πατρίδα, διότι αν μιλήσω…».

Και το τήρησε αυτό.

Ως το τέλος.

Έτσι έφυγε.

Γενναίος, πατριώτης, τίμιος, όρθιος…

Καλό ταξίδι, φίλε.

Και γαλήνια νερά…

Μάρκος Μουζάκης

..........................................................

 

Downloads

ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΑΞΙΑ  ……………………………….. Α. Κακαράς, συγγραφέας, αρχιπλοίαρχος ε.α.

Έφυγε λοιπόν κι ο Λεωνίδας Βασιλικόπουλος  ……....... Μάρκος Μουζάκης